Liset vermeed treinen en spoorwegen. Angst om de controle te verliezen in de buurt van een spoor, bang dat ze vervolgens voor de trein zou springen. Lastig in het dagelijks leven, het hele land ligt immers vol met spoorwegen, spoorwegovergangen en stations. Liset kwam bij ons in behandeling voor haar angststoornis. De term angststoornis is een verzamelnaam voor verschillende soorten angst. Een sociale fobie, een specifieke fobie en een paniekstoornis vallen allemaal onder de verzamelnaam angststoornis.
Liset volgde acht weken lang vijf dagen per week klinische groepstherapie. Vervolgens acht weken intensieve therapie thuis via beeldbellen. Onze behandelingen draaien om exposure. Liset is inmiddels zo ver dat ze naar het station rijdt en over het perron durft te lopen. Samen met een hulpverlener, op afstand weliswaar. Via skype wordt ze gecoacht, uitgedaagd, geobserveerd en bijgestaan.
Combi tussen klinisch en ambulant
Het Centrum voor Angst- en Dwangstoornissen is een (landelijk werkend) specialistisch centrum voor de behandeling van mensen met een ernstige angststoornis of dwangstoornis. Het centrum biedt klinische therapie, dag- en polibehandeling. Nieuw is de combinatie klinisch/ambulant, de behandeling die Liset nu aan het afronden is. Na de klinische periode blijven we dagelijks via skype in contact en doen we exposureoefeningen, zowel thuis als buitenshuis. Daarnaast nog een dag in de week groepstherapie in ons centrum en een groepsmeeting via skype.
Exposure
Tijdens de behandeling in het centrum ondersteunen we cliënten tijdens exposure. Met deze nieuwe behandeling doen we dit dus ook in de thuissituatie, waar mensen exposure vaak het moeilijkst vinden. Een coach op afstand ondersteunt ze bij het aangaan van de uitdagingen in het dagelijkse leven. Daarnaast krijgen onze hulpverleners een kijkje in het leven van cliënten, ze zien hoe zij zich thuis gedragen. Wij kunnen onze cliënten zo nog beter helpen en maatwerk bieden.
Virtual reality
Het Centrum voor Angst- en Dwangstoornissen gaat als eerste binnen Vincent van Gogh aan de slag met virtual reality. Met een virtual reality-bril worden cliënten ondergedompeld in een gesimuleerde ervaring die op dat moment levensecht lijkt. Denk aan een drukke winkel of een volle bus: plekken die door mensen met bijvoorbeeld een sociale fobie graag worden vermeden. De therapeut kan de blootstelling volledig sturen, door de tegenspelers (avatars) te programmeren met verschillende emoties en door ze bepaalde dingen te laten zeggen. Dankzij deze therapie went de cliënt aan het angstgevoel en leert ermee omgaan. Er kan veel geoefend worden in een korte tijd en het werkt drempelverlagend voor verdere exposure-opdrachten.
