Het doel van een opname is om een begin te maken met herstel. Het meeste herstel zal plaatsvinden na de opname, in de thuissituatie. Het is dan heel belangrijk om een netwerk om je heen te hebben om op terug te kunnen vallen en om activiteiten te hebben die structuur aan je dagen geven. Vanuit een opnamekliniek is dit lastig te regelen, bovendien wringt betrokkenheid van hulpverleners soms met de autonomie die mensen juist willen herpakken. Om deze redenen zijn wij gestart met de pilot ‘zelfregiecoach’.
Informeel netwerk
De zelfregiecoach, zelf een ervaringsdeskundige, maakt kennis met de cliënt tijdens de acute opname en houdt na de opname contact met deze cliënt. Doel is om samen met de cliënt te kijken naar behoeften ten aanzien van contacten en activiteiten. De zelfregiecoach heeft een groot informeel netwerk van mensen, instellingen en bedrijven en brengt de cliënt hiermee in contact.
We zijn een pilot gestart met een aantal cliënten binnen de CIBU in Venray (crisisafdeling waar we kortdurend stabiliserende zorg bieden) en de gesloten afdeling in Venlo. Met deze pilot willen we kijken wat de (positieve) effecten zijn van de inzet van een zelfregiecoach voor het herstel van de cliënten.
Zinvolle dagbesteding en structuur
George Grefkens (zelfregiecoach) en Pieter Boshouwers (buddy van George en GZ-agoog binnen de afdeling CIBU) delen hun positieve ervaringen. “Wij leren iemand om te gaan met zijn of haar stoornis, maar ook om het leven weer op te pakken. Bij dit laatste helpt de zelfregiecoach” vertelt Pieter. George gaat verder: “Ik bemoei me niet met de behandeling, niet in de kliniek als de crisis gestabiliseerd wordt, ook niet daarna. Wat ik wel doe is mensen een luisterend oor bieden, maar nog veel belangrijker: ik bemoedig. Ik kijk naar de interesses van mensen. Ontdek wat iemand leuk vindt en stimuleer om dat weer op te pakken. Ik kijk waar mensen naartoe kunnen om hobby’s of interesses weer op te pakken, of waar ze bijvoorbeeld vrijwilligerswerk kunnen doen. Een zinvolle dagbesteding en structuur is voor ieder mens belangrijk.”
Waardevol
“George en ik sparren" vervolgt Pieter, "ik vraag George naar zijn ervaringen en deel met hem wat ik van collega’s terug hoor, dat is mijn rol als buddy. Klankbord, reflectie. George vraagt me ook wel eens ‘Hebben jullie dat al eens vanuit deze kant bekeken?’ of ‘Heb je dat wel eens op deze manier gedaan?’ Dit zet aan tot nadenken, ook dat is heel waardevol!”
