Mijn stiekeme koopverslaving
Ik had natuurlijk niet meteen een koopverslaving toen ik voor de eerste keer iets bestelde. Maar gaandeweg bleef ik maar kleding en spullen kopen. Ik was vaak bezig op mijn telefoon om van alles en nog wat te bestellen. Een tijdje kon ik dat stiekem doen, maar mijn man zag uiteraard de pakketjes binnenkomen. Mijn koopverslaving leidde tot ruzies thuis.
Mijn man probeerde me te helpen. Samen maakten we potjes op onze spaarrekening en hielden we lijstjes van inkomsten en uitgaven bij. Het hielp helaas niet. De drang om te kopen bleef. Ik moest kopen. Het leek alsof de wereld zou vergaan als ik niet zou kopen. Ik heb meer dan eens geroepen: “Het lukt me niet alleen.”
De eerste stap op weg naar hulp
Toen mijn man en ik kinderen kregen, besefte ik dat ik mijn koopverslaving moest aanpakken. Ik wilde niet dat mijn kinderen iets van mijn probleem zouden merken. En ik wilde ook een spaarrekening voor ze op kunnen bouwen.
Ik weet dat het helpt om over problemen te praten. Maar de stap om iemand te vertellen over mijn koopverslaving was toch groot. Een vriendin, die psycholoog is, durfde ik het wel te zeggen. Zij raadde me aan om contact op te nemen met de huisarts en met Vincent van Gogh. De eerste stap naar hulp was gezet.
Online behandelingen vanuit huis
Ik kon bij Vincent van Gogh in behandeling voor mijn koopverslaving. Hier heb ik eerst mijn probleem voorgelegd en het doel van mijn behandeling bepaald. Ik kreeg een behandelaar aangewezen, waarmee ik online aan de slag zou gaan.
Ik vroeg me af of dat wel goed zou werken, online behandelingen via beeldbellen. Het voelt anoniemer achter een scherm dan wanneer ik met fysiek met een behandelaar om tafel zou zitten.
De online behandelingen bleken toch een uitkomst te zijn. Ik had een jong kindje, dus het was fijn dat ik vanuit huis met mijn behandelaar contact had.
Mijn traject
Een klein half jaar had ik beeldbelmomenten met mijn behandelaar. Samen doorliepen we een stappenplan, waarbij mijn behandelaar eigenlijk mijn coach was. Tijdens de behandelmomenten bespraken we waar ik tegenaan liep of wat er juist goed ging. Ik maakte opdrachten en ontwikkelde gereedschappen om met mijn verslaving om te gaan.
Ik bleef alleen steeds met een vraag zitten: “Waar komt mijn koopverslaving vandaan?” Mijn idee was dat ik er pas wat aan kon doen, wanneer ik wist waar het probleem was ontstaan. Ik heb inmiddels deels antwoord op die vraag. En mijn behandelaar leerde me om niet steeds naar het verleden te kijken, maar ook naar de toekomst.
Eigen regie in de behandeling
Tijdens de behandeling had ik voor een groot deel zelf de touwtjes in handen. Ik kon bepalen hoeveel behandelmomenten ik wilde, tussentijdse behandelmomenten inplannen of extra opdrachten aanvragen.
Ik heb niet gebruikgemaakt van tussentijdse behandelmomenten, maar ik kan me goed voorstellen dat anderen dat wel doen. In het dagelijkse leven loop je namelijk regelmatig tegen je verslaving aan, en dan heb je ook buiten de geplande sessies, behoefte aan je behandelaar.
Het was heel fijn dat ik de regie had in de behandeling. Als iemand jou de oplossing voorkauwt, dan los je je probleem niet op. Je moet het zelf doen. De behandelaar hielp me op weg met allerlei gereedschappen, maar uiteindelijk heb ik zelf leren omgaan met mijn koopverslaving.
Leven met mijn verslaving
Inmiddels heb ik de behandeling afgerond en kan ik goed leven met mijn verslaving. Aan de ene kant ben ik opener naar mijn man. Hij ondersteunt me waar hij kan.
En aan de andere kant helpen de gereedschappen uit de behandeling me om bewust wel of niet een aankoop te doen. Voordat ik naar de winkel ga, maak ik bijvoorbeeld een boodschappenlijstje. Of spreek ik met mijn man en mezelf af wat ik mag kopen.
Ook geef ik mezelf een budget waar ik binnen moet blijven. Als ik de drang voel om iets online te kopen, dan tel ik eerst tot 10. Daarna kan ik beter bedenken of ik de spullen echt nodig heb en wat de gevolgen zijn als ik ze koop.
Ik heb geleerd om om te gaan met mijn verslaving. Het is zeker niet weg, maar ik ga er goed mee om. En het allerbelangrijkst: ik kan weer met volle teugen genieten van mijn kindjes.