Drie jaar geleden kreeg Robin de kans om zijn werk als thuisbegeleider te combineren met een nieuwe rol: die van coördinerend gespecialiseerd begeleider. In deze functie vormt hij de schakel tussen het management, de directie en zijn team. Bovendien fungeert hij als aanspreekpunt voor gemeenten en ketenpartners. Het combineren van beide rollen brengt veel variatie in zijn werk wat hem scherp houdt en hij betrokken is bij zowel de cliënten als de organisatie.”
De dagelijkse praktijk van een thuisbegeleider is veelzijdig. “Gemiddeld zie je zo’n vier of vijf cliënten op een dag,” legt Robin uit. “Het is vrij solistisch werk, omdat je veelal alleen op pad bent. Gelukkig hebben we wekelijks een teamoverleg waarin we casuïstiek bespreken en van elkaar leren. Soms werk je samen met een collega aan een duo-casus, en dat brengt weer een andere dynamiek.”
De teams waarin Robin werkt, bestaat uit 15 tot 18 thuisbegeleiders met uiteenlopende leeftijden, ervaringen en interesses. “Bij elke nieuwe casus kijken we welke collega het beste past. Die diversiteit in ons team maakt ons sterk. We hebben een fijne sfeer; tijdens onze wekelijkse overleggen bespreken we niet alleen de casussen, maar houden we het ook luchtig. We lachen veel en kunnen goed tegen een grapje. Dat is belangrijk, want ons werk kan soms behoorlijk intensief zijn.”
Een groot deel van Robin’s werk draait om samenwerking met het netwerk van de cliënt en andere instanties. “Vaak krijgen we een casus via de gemeente. Soms komen we in een situatie terecht waar al een team om de cliënt heen is gebouwd, andere keren zetten wij dat team zelf op. Die samenwerking is cruciaal, want wij zijn vaak de enigen die de cliënt in de thuissituatie zien. Dat geeft ons een uniek perspectief en maakt ons werk onmisbaar binnen het grotere geheel. Bovendien leer je veel van andere disciplines, en dat is enorm waardevol.”
Wanneer hij over nieuwe collega’s praat, benadrukt Robin hoe belangrijk het is om flexibel te zijn. “Je moet goed kunnen schakelen. De ene cliënt heeft een directieve aanpak nodig, terwijl een ander iets compleet anders vraagt. Geen dag is hetzelfde, en dat maakt het werk spannend en afwisselend. Je weet nooit wat er die week in het leven van een cliënt is gebeurd, en dat houdt je scherp.”
Robin sluit af met wat volgens hem de essentie van zijn werk is: “Het is belangrijk om de kleine stapjes vooruit te kunnen zien. De problematieken zijn vaak fors dus je kunt niet verwachten dat iemand grote stappen zet. Het is belangrijk dat je dit kunt waarderen en dat je je niet laat frustreren als het herstelproces langzaam gaat.”